«فُزْتُ وَ رَبَ الْکَعْبه»
علی ای همای رحمت تو چه ایتی خدا را
 |
 |
 |
|
به گدایان خبری، فرق سر شاه شکست
بغض شب در دل یک لحظه کوتاه شکست
خانه می گفت نرو ،خاک تمنا می کرد
اشک می ریخت در و قامت درگاه شکست
راه افتاد و به هر گام فلک می لرزید
و زمین بود و زمان بود که در راه شکست
بانگ زیبای اذان ، حَیِ عَلیٰ سجدهٔ عشق
سوی محرابِ نمازی که سحرگاه شکست
ناگهان تیغ به پا خواست ، قمر خونین شد
نخل افتاد به خاک و کمر چاه شکست
این چه شق القمری بود که حتی خورشید
در میان دل شب از خبر ماه شکست
می رسد زمزمه ای «فُزْتُ وَ رَبَ الْکَعْبه»
وسکوتی که سر انجام به یک آه شکست
خدایا!!
به لطف بیکرانت، تقدیرمان را خشنودی خود، و رستگاری ما رقم بزن ،....
ما محتاج تر از آنیم که خود دانا به خیرمان باشیم.، بهترین خیرهای دوعالم را برای من و دوستانم وعزیزانمان و مردم مسلمان و مظلوم جهان، در سطر سطر زندگیمان ترسیم کن ....
یا ارحم الراحمین.
التماس دعا
نظرات شما عزیزان: